Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021
Τρίτη 30 Μαρτίου 2021
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2021
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021
Τρίτη 23 Μαρτίου 2021
ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΑ
Μάνα μου τα, μάνα μου
τα κλεφτόπουλα τρώνε
και τραγουδάνε, άιντε
πίνουν και γλεντάνε.
τα κλεφτόπουλα τρώνε
και τραγουδάνε, άιντε
πίνουν και γλεντάνε.
Μα ένα μικρό μα ένα μικρό
κλεφτόπουλο δεν τρώει,
δεν τραγουδάει, βάι
δεν πίνει δε γλεντάει.
Μόν’ τ’ άρματα,
μόν τ’ άρματά του κοίταζε,
του τουφεκιού του λέει:
Γεια σου Κίτσο μου λεβέντη,
πόσες φορές, πόσες φορές
με γλίτωσες απ’ των εχθρών
τα χέρια κι απ’ των Τούρκων
τα μαχαίρια.
Δευτέρα 22 Μαρτίου 2021
Κυριακή 21 Μαρτίου 2021
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
Ο Ιωάννης Τριαντάφυλλος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1797 στα κακοτράχαλα βουνά της Δωρίδας, στο χωριό Αβορίτη, τρεις ώρες δρόμο από το Λιδωρίκι. Το «Μακρυγιάννης» είναι παρατσούκλι και τού δόθηκε από τους συγχωριανούς του, για το ψηλό του ανάστημα. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του Δημήτριο Τριαντάφυλλο, που σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τους Τούρκους στην Λιβαδειά.
Σε ηλικία επτά ετών δόθηκε ως ψυχογιός σ’ ένα πλούσιο έμπορο της πόλης, που όμως τον κακομεταχειριζόταν.Ύστερα από διάφορες περιπλανήσεις, βρέθηκε στο σπίτι του συμπατριώτη του Αθανασίου Λιδωρίκη, που ζούσε στην Άρτα και διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Αλή Πασά. Εκεί ασχολήθηκε με τον εμπόριο και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα πλούτισε, αποκτώντας «σπίτι, υποστατικά, μετρητά και ομολογίες», σύμφωνα με τα όσα γράφει στα «Απομνημονεύματά» του.
Η επαναστατική δράση του Γιάννη Μακρυγιάννη
Το 1820 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και λίγες μέρες μετά την έναρξη της Επανάστασης συνελήφθη από τους Τούρκους στην Άρτα. Γρήγορα όμως δραπέτευσε και εντάχθηκε στο σώμα του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα.
Πήρε μέρος στις μάχες του Σταυρού (4 Αυγούστου 1821) και στην πολιορκία της Άρτας (12 Νοεμβρίου – 4 Δεκεμβρίου 1821).
Στα τέλη του 1821 αρρώστησε σοβαρά και επανήλθε στην αγωνιστική δράση με την εκπόρθηση του Πατρατζικίου (σημερινής Υπάτης), στις 2 Απριλίου 1822, επικεφαλής μικρού στρατιωτικού σώματος από συντοπίτες του.
Στις 4 Ιουλίου 1822, πολέμησε στην Μάχη του Πέτα, όπου τραυματίστηκε ελαφρά στο πόδι. Την 1η Ιανουαρίου 1823, ο Μακρυγιάννης διορίστηκε «Επιστάτης της Δημοσίας Τάξεως» στην απελευθερωμένη Αθήνα.
Το καλοκαίρι του 1823 συμπολέμησε με τον Νικηταρά στις μάχες της Βελίτσας και της Πέτρας και τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου βρέθηκε στην Πελοπόννησο με τους Ρουμελιώτες και πολέμησε στο πλευρό της κυβέρνησης του Γεωργίου Κουντουριώτη, κατά την διάρκεια των εμφυλίων συρράξεων. Για την δράση του αυτή, μέσα στο 1824 προήχθη διαδοχικά σε χιλίαρχο, αντιστράτηγο και στρατηγό.
Με την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο (24 Φεβρουαρίου 1825), ο Μακρυγιάννης διορίστηκε πολιτάρχης της Αρκαδιάς (σημερινής Κυπαρισσίας) και συνεισέφερε στην άμυνα του Νεοκάστρου της Πύλου. Μετά την κατάληψή του από τον Ιμπραήμ (6 Μαΐου 1825), έσπευσε στους Μύλους, όπου οργάνωσε την άμυνα της περιοχής. Στις μάχες που επακολούθησαν (13-14 Ιουνίου 1825), ο Ιμπραήμ παρά την αριθμητική του υπεροχή δεν κατόρθωσε να κάμψει την αντίσταση των Ελλήνων και υποχώρησε άπρακτος.
Στην μάχη αυτή τραυματίστηκε ο Μακρυγιάννης και διακομίστηκε στο Ναύπλιο.
Μετά την αποθεραπεία του, μετέβη στην Αθήνα και συμμετείχε στην οργάνωση της άμυνας της πόλης και της Ακρόπολης.
Μέσα στο 1825, νυμφεύτηκε την Αικατερίνη Σκουζέ, κόρη του Αθηναίου μεγαλοκτηματία Γεωργαντά Σκουζέ, με την οποία απέκτησε 12 παιδιά.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/1991
© SanSimera.gr
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2021
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2021
Τρίτη 16 Μαρτίου 2021
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2021
Κυριακή 14 Μαρτίου 2021
ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ
Ελάτε να πετάξουμε χαρταετούς ψηλά Τον ήλιο να κοιτάξουμε για πρώτη μας φορά Πολύχρωμες κορδέλες, παιδιά που τραγουδούν, Που τρέχουν, που γελάνε, πουλιά που κελαηδούν. Πετούν ψηλά πολύ ψηλά στα σύννεφα Να πάνε κι εκεί που ανεβαίνουνε Τους γλάρους συναντάνε Το γαιτανάκι παίζουνε και στήνουνε χορό, Το πνεύμα της αποκριάς να νιώσουνε θαρρώ Μεγάλες πτήσεις κάνουνε ταξίδια αστρικά, Εκεί να συναντήσουνε πουλιά αερικά Σε άλλους κόσμους να βρεθούν να πούνε μια ωδή Γι' αυτόν τον κόσμο των παιδιών που ζει πάνω στη γη Μετά το ολοήμερο ταξίδι στη χαρά Η αγέρωχη η όψη τους στον άνεμο λυγά Το δρόμο της επιστροφής τους παίρνουνε παιδιά, Από τον ουρανό στη γη να βρουν παρηγοριά.
Η ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα, σήμερα όμως λίγο πολύ ξεχασμένο. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές και χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.
Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.
Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ’ το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν “Κουκουράς”, ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!
Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.
Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ’ το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν “Κουκουράς”, ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!
https://sifnaiko-fos.gr
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2021
Τρίτη 9 Μαρτίου 2021
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021
Τρίτη 2 Μαρτίου 2021
ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟ-ΠΟΣΟΥΜ
ΤΟ ΒΑΦΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΓΑΤΩΝ
Το να βαφτίζεις τα γατιά, έχει μια δυσκολία…
Δεν είναι επιπόλαιη κι ανάλαφρη ασχολία
Καθόλου δεν τρελάθηκα, και δεν το λέω αστεία:
Κάθε μια Γάτα, ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΡΙΑ!
Ένα, να τη φωνάζουμε στην οικογένειά της
Ας πούμε, Βίκτωρ, Αύγουστος, Τζωρτζίνα, Ιπποκράτης,
Ας πούμε, Μέρλιν, Τζόναθαν, Αλόνζο, Μανταλένα
Καθημερινά ονόματα, καλά, συνηθισμένα.
Να βρείτε ωραιότερα υπάρχουν ευκαιρίες
Ονόματα για τζέντλεμεν και άλλα για κυρίες
Ας πούμε, Πλάτων, Άδμητος, Ηλέκτρα, Ευρυάλη
Μα όλ’ αυτά είναι κοινά, και θα τα έχουν κι άλλοι.
Μια Γάτα, όμως, να ξέρετε, θέλει και το δικό της
Το δεύτερό της όνομα να ’ν’ αποκλειστικό της!
Για να μπορεί αφ’ υψηλού τον κόσμο να κοιτάει
Και την ουρά της πάντοτε ψηλά να την κρατάει.
Πρέπει να είναι όνομα μονάχα για μια Γάτα:
Χουρχούρης, για παράδειγμα, Γλείψος, Χνουδοπατάτα
Κι άλλα πολλά τέτοιας λογής μπορώ να αναφέρω:
Μπομπαλουρίνα, Πιρπιρής, Φρουφρού, Τρελοκαμπέρω.
Πέρα όμως απ’ αυτά τα δυο, υπάρχει κι ένα άλλο
Τ’ όνομα το μοναδικό, το τρίτο, το μεγάλο:
Το όνομα το μυστικό, ΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ
Και Γάτα σ’ άνθρωπο μπροστά ποτέ δεν αναφέρει.
Όταν σε διαλογισμό λοιπόν μια Γάτα δείτε
Πάντα ο λόγος είν’ αυτός, και να το θυμηθείτε:
Σ’ απύθμενους συλλογισμούς βρίσκεται βυθισμένη
Για τ’ όνομα το άρρητο
Το αρρητορητονιάρρητο
Το όνομά της το Κρυφό σκέφτεται μαγεμένη.
T.S. Eliot, Το εγχειρίδιο Πρακτικής Γατικής του Γερο-Πόσουμ, μτφ. Παυλίνα Παμπούδη, Γιάννης Ζέρβας, εικ. Edward Gorey, Άγρα, 2005, σελ. 29-30
CATS- ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟ-ΠΟΣΟΥΜ
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Elliot έστελνε ένα σωρό γράμματα στα βαφτιστήρια του. Σε κάθε γράμμα σκάρωνε και μια ιστορία, και ένα ποίημα. Δημοσιεύτηκαν αρκετά χρόνια αργότερα το 1939 με τον τίτλο "Old Possum's Book of Practical Cats".
Το σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα που πέρασε (σχεδόν μια δεκαετία) από τότε που τα έστειλε μέχρι τότε που τα ζήτησε απ' τα βαφτιστήρια του για να τα αντιγράψει και να τα δημοσιεύσει, μου φαίνεται πως αποδεικνύει πως τα Ποιήματα για τις Γάτες του, ο Έλιοτ δεν τα έγραφε με στόχο να δημοσιευτούν.
Τα έγραφε μόνο για να διασκεδάσει τους παραλήπτες των επιστολών, τα παιδιά, και μόνο αργότερα ίσως σκέφτηκε ότι ήταν άξια έκδοσης.
Είμαστε τυχεροί που έχουμε αυτά τα ποιήματα -που είναι κομψά, και έξυπνα και πρωτότυπα- γιατί ανοίγουν μια (ακόμη) πορτούλα στο υποσυνείδητο του Έλιοτ και μας δείχουν μια τελείως διαφορετική πλευρά του ταλέντου του, την απρόβλεπτα παιδική.
Για την ιστορία, η συλλογή αυτή ενέπνευσε ένα απ' τα δημοφιλέστερα μιούζικαλ του Broadway, το "Cats".Όταν το Cats πρωτοξεκίνησε να παίζεται το 1981, η ζήτηση για τη δουλειά του T.S. Elliot αυξήθηκε - και δεν εννοώ μόνο το "Old Possum's Book of Practical Cats", αλλά και τις ενήλικες συλλογές του. Το παιδικό του βιβλίο πάντως ωφελήθηκε περισσότερο στα βιβλιοπωλεία, με αποτέλεσμα ο εκδοτικός οίκος να παραγγείλει άμεσα εικονογράφηση για το βιβλίο (την έκανε ο περίφημος Edward Gorey) και να το ξανακυκλοφορήσει σε σπέσιαλ έκδοση.
Δεκαετίες όμως πριν γίνει το βιβλίο διάσημο χάρη στο μιούζικαλ Cats, ο ίδιος ο Έλιοτ είχε ηχογραφήσει κάποια απ' τα παιδικά ποιήματά του, το καλοκαίρι του 1947.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)